Charakterystyczny XVIII wieczny
Fort Fryderyka, nazywany Basztą Montalamberta w Koźlu był jedną z wielu redut
ogromnej pruskiej twierdzy, obejmującej całe
miasto, umacnianej i rozbudowywanej przez ponad 100 lat od momentu zdobycia
Kożla wraz z całym Śląskiem, aż od połowy XIX wieku demontowanej i rozbieranej
Trzeba ją było rozebrać, żeby umożliwić rozwój terytorialny miasta, tym
bardziej, że była już przestarzała i nie mogła już odegrać żadnej roli w
zmaganiach militarnych. Zwiększający się zasięg artylerii wyznaczał nowe
parametry współczesnego pola bitwy.
Twierdza Kolźle nieźle spełniła swoje
funkcje podczas drugiej i trzeciej wojny śląskiej, była jeszcze dość nowoczesna
na początku XIX wieku, żeby chronić miasto przed wojskami Bonapartego. W
drugiej połowie XIX wieku jednak, podobnie jak inne tego rodzaju twierdze
przestała być funkcjonalna i straciła znaczenie militarne. Postęp w metalurgii pociągnął
za sobą rozwój artylerii, lufy armat zaczęto gwintować, co zwiększyło ich
zasięg i zaczęły wchodzić do uzbrojenia armaty ładowane od tyłu, co pozwalało
stosować pociski innego niż do tej pory typu. Na polu walki pod koniec XIX wieku nie trzeba już było widzieć przeciwnika,
żeby go rozbić, ostrzał naprowadzany był przez daleko wysuniętych obserwatorów.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz